Wednesday, November 12, 2008

'n Gedig vir Mamma deur Cecile

Aan my ma, Nettie van Zyl
Geskryf Junie 1990

As iemand ooit vir my sou vra
watter soort mens is julle ma
Sal ek sender twyfel kan se
die beste ma wat 'n kind kan he!
'n Ma wat altyd daar is vir jou
iemand wat jy volkome kan vertrou
'n Ma wat troos as ons hartseer voel
wat glo alles gebeur met 'n doel
Ma is 'n rots wat stewig staan
Wat ons met wysheid kan vermaan
'n Ma wat in ons vreugde deel
en niks is ooit vir haar te veel
'n Ma om altyd op trots te wees
so kalm en sender vrees
ons kan altyd na haar gaan vir raad
en weet dat sy ons nooit in die steek sal laat.
Ma so ken ek jou nog al die jare
Jou fondament staan op vier stewige pilare
deursettingsvermoe, liefde, moed en Sy Krag
Die vermoe om die onmoontlike te vermag
Ek wens dat ma vandag die vrugte mag pluk
Die stroopsoet nektar daaruit sal druk
Jou beker sal vul met ware geluk
'n Heildronk op die lewe met elke sluk

Van jou dogter Cecile

Monday, November 3, 2008

Brief




twee dinge


Toe ek een nag as jong man oorsee gevlieg het
en myle ver oor die see uitstaar
het ek aan twee dinge gedink:
God wat al hierdie majestieuse dinge onder my geskep het en instand hou
En my Ma;
want dit was sy wat my geleer het

om die mooi en grootsheid
in die natuur
en alle dinge raak te sien
en altyd die Skepperhand daaragter te eer.

Noem my op my ou bekende naam...


Die dood is nie die einde wat baie dink dit is nie.
Ek het net by die kamer langsaan ingesluip.
Ek is ek en jy is jy.
Wat ons ook al vir mekaar was,
dit is ons nog steeds.
Noem my op my ou bekende naam,
praat met my op die gemaklike manier soos altyd.
Moenie van toonhoogte verander nie
Moenie altyd net droefheid of hartseer laat deurskemer nie.
Lag soos ons altyd gelag het oor die klein grappies wat ons so geniet het.
Speel, glimlag, dink aan my, bid vir my
(Soos my gebede nog daar is vir julle)
Laat my naam deel wees van die huishouding
soos dit nog altyd was.
Gebruik dit op dieselfde manier sonder ‘n sweempie van ‘n skaduwee.
Die lewe beteken presies wat dit nog altyd beteken het
Dit is dieselfde as wat dit nog altyd was
Daar is ononderbroke kontinuïteit.
Hoekom moet ek uit die gedagtes wees
as ek nie meer gesien kan word nie ?
Ek wag vir jou, vir ‘n tussenpose,
iewers naby, net om die hoek,
Dit gaan goed.




Uit: “The Canon of St Paul’s Cathedral in England”
Geskryf deur Henry Scott Holland (1874-1918)

GO west

Together We will go our way
We will leave some day
Your hand in my hand
We will make our plan
We will fly so high
Tell all our friends goodbye
We will start life new

Life is peaceful there
in the open air
where the skies are blue
this is what we're gonna do
We will love the beach
We will learn and teach….
…this is our destiny
sun and winter time
we will do just fine
where the skies are blue
this is what we're gonna do
There, where the air is free
We'll be what we want to be
Now, if we make a stand
We'll find our promised land!
there are many ways in the sun or shade…